Czy w listopadzie erpegowo było u mnie lepiej niż w październiku? Trudno powiedzieć. Z jednej strony, dajemy radę regularnie grać w Mountain Home (a także w Ironsworn). Z drugiej strony, dalej nie daję rady grać jako Gracz. Wyniki wydawnicze też szału nie robią…
Sześć sesji to nie tak mało. Przewidywalnie.
Sprawy wydawnicze
Statystyki pobrań gier za listopad 2022. Liczę tylko główne pliki.
| Produkt | Liczba pobrań |
| October Rust | 7 |
| Komodo & Underground | 3 |
| A Stone For Your Penguin | 2 |
| Alpacas in Alps | 1 |
| Arrpacas of Seven Seas | 1 |
| October Fiasco | 5 |
| Stranger in a Foreign Land | 13 (demo) + 0 sprzedaży |
„October Fiasco” to dziwny rodzynek. Ponownie pięć pobrań, mimo braku promocji oraz odnoszenia się do mojej własnej, nieznanej nikomu gry. Może dlatego, bo to playset do Fiasco?
Błędem było to, że od razu nie dałem dema do „Stranger in a Foreign Land”? Czy to sprawiłoby, że ktokolwiek by to kupił. Może. Przede wszystkim, pobrano by demo co najmniej 40-50 razy, skoro samych wejść na stronę z grą w debiutanckim miesiącu było prawie 300…
Sprawy erpegowe
Sześć sesji, dwa erpegi ( Ironsworn, Mountain Home). Z tamtą grupą od Apocalypse World (z października) nie gram, bo po kolejnym odwołaniu terminu – i konieczności żonglowania terminami – uznałem, że dla mnie to za dużo i sam się wycofałem. Fakt faktem, tamtego dnia sam byłbym „ale ja w tę niedzielę nie mogę” powodem i byłoby mi głupio. Sesje z tymi ludźmi i tak były takie sobie…
Mountain Home (3 sesje – Prowadzący):
W końcu udało się nam grać regularnie, niemal co tydzień. Z tym, że kończymy tę kampanię (odpowiednio 21-sta, 22-ga i 23-cia sesja) i dopiero w grudniu rozegramy finałową sesję. Gracze zrealizowali praktycznie co chcieli w tym sandboxie, a sytuacja w Elsłer ukształtowała się pod krasnoludy Bazaltowego Domu. To ten moment, w którym gracze zaczynają łapać Traumy czy szukać Smoków w najgłębszych podziemnych lokacjach, aby było ciekawie. To ten moment, w którym kampanie w piaskownicę rozpadają się, bo jest za nudno…
Nie ukrywam, że też robi się monotonnie. Satysfakcjonujący Settlement Phase zamienia się w żmudne wydawanie tony zasobów. Rzeczywiście te 10-15 Lat kampanii wg podręcznika jest pułapem, do którego jest sens grać w Mountain Home. Dotarliśmy do końca Roku 14. Zobaczyliśmy w tej kampanii naprawdę sporo. Właściwie to jedyne czego jeszcze nie doświadczyliśmy, to:
- Bawienia się bronią palną (Saltpeter Vein) czy mitrilem (Mithril Vein).
- Paru dziwnych Claimów w osadzie takich jak „Failed Dwarven Settlement” czy „Remnant Worksite”.
- Najpoważniejszych i najgroźniejszych wydarzeń losowych, na które trzeba rzucić „9” lub „10”.
- Nie dotarliśmy do Tier IV (było blisko) czy tego Tier V, gdzie według opisu osada jest „przeludniona”…
- Trzech pozostałych motywów Osad.
Ironsworn (3 sesje – Prowadzacy):
Po ośmiu łącznie sesjach oraz 19 h gameplayu udało nam się zamknąć pierwszy „Story Arc”, czyli Inciting Incident. To Przysięga której ranga to Formidable. Postaciom udało się ją w pełni dochować, czyli 3 XP dla każdego. W fikcji, udało się dostarczyć mamucie zasoby dla czwórki Gigantów, w wyniku czego te zawróciły na północ ku Tempest Hills. Mają towary na barter, aby tam kupić kozy od ludzkich osad…
Same te trzy sesje stanowiła ta podróż po mamuta i z powrotem. Sam mamut został upolowany z zaskakująco niewielkim kosztem grupy (postacie graczy + 20 ludzi z Black Cairn oraz Frostridge). Natomiast poza sceną w polowanie na mamuta doszło do:
- Livia przegrała pojedynek z niejakim rzemieślnikiem Althusem (miała Vow na to, aby go okaleczyć w imieniu innej postaci gracza), po tym jak Althus podtruł towarzysza Milo.
- Milo próbował nawiązać Więź („Forge a Bond”) z wielkim góralem Rhoddrim (kultystą Ducha Północy, który towarzyszył im), ale nie wyszło mu i „Duch Północy nie lubi Milo” (-3 do Spirit!)
- Livii też nie wyszedł „Forge a Bond” z felczerką Ranną, bo „Ranna boi się neuroatypowej Livii”!.
- Maya niby jest mniej widoczne od pozostałych postaci, ale przynajmniej nieźle prowadzi całą ekspedycję od punktu A, do punktu B, potem do punktu C i z powrotem do punktu A. Bawi się we wróżenie z flaków mamuta, któremu wcześniej wmówiła, że step na jego flankach płonie (iluzja).
- Grupa po drodze napotkała na Domek Reniferów, czyli domek jakiegoś giganta z zagrodą dla reniferów. Za drugim napotkaniem, jeden z NPCów nawoływał do „przejęcia tej dogodnej bazy na przyszłą lożę myśliwską”, co Livia i Maya wyperswadowały mu…
Jest to ten moment kampanii w Ironsworn, w którym to gracze mają się określić, za czym podążają dalej, jakie mają swoje własne ambicje, cele doraźne ora potrzeby. Livia dołożyła sobie Vow o randze Epic („Doprowadzę Rozumne Rasy na Żelaznych Ziemiach do życia w pokoju”).
Sprawy blogowe
Wpis o moich dawnych czasach grania w Wolsunga miał tyle wejść (392), że samo to poprawiło wynik wejść na bloga. Ostatecznie w listopadzie 1599 razy odwiedzono blog, co pobiło poprzedni rekord z kwietnia 2022. (1468). Wpis o prowadzeniu Mountain Home też dał radę (138 wejść).
To jest tak, że jeden wpis, który przyciągnie uwagę wielu ludzi (będzie mieć ponad 200 wejść w miesiącu), sprawia, że przynajmniej co dziesiąta osoba zagląda na kolejne wpisy. To mnoży odwiedziny. Zatem moje wyniki blogowe to w dużej mierze kwestia tego, czy jakimś pojedynczym wpisem uda mi się wstrzelić i zachęcić więcej niż 1-2 osobę do przejrzenia zawartości całego bloga…
Natomiast zaczynam powątpiewać w to, czy jest sens pisać po angielsku. Nim Thomas Manuel dodał mój ostatni wpis do swojej codwutygodniowej listy, miał on może 36 wyświetleń. Obecnie ma 140. Widać, że to kwestia przypadku i dobrej woli pojedynczych osób, czy moje anglojęzyczne wpisy ktokolwiek będzie czytać! Na Reddicie jest coraz trudniej o promocję, Twitter od dawna się nie liczy, a Mastodon jeszcze się nie rozkręcił. Nie mam gdzie promować anglojęzycznych wpisów!
If you want to support me, you can buy one of my games
Twierdza Powszechna 